Lars Ferwerda

foto man Lars Ferwerda

Soms schrijf ik gedichten. Gewoon omdat ik me geïnspireerd voel, mijn verdriet onder woorden wil brengen, omdat ik mijn woede kwijt wil, omdat ik me verwonder, omdat ik me wil onderscheiden, omdat ik mijn stem wil gebruiken, omdat ik iedereen wil laten weten wat ik denk en voel maar bovenal omdat ik het leven wil vieren.

 


Verhalen

Shortread

3 gedichten van Lars Ferwerda

3 april 2022

Vrijheid Ik ben het er wel mee eens, ik een grasspriet, jij de wind. Ik vermijd het liefst een fietsbel en waan me een gordijn, zonder te willen drogen toch de hele dag wapperen. In stilte op en neer op het ritme van regendruppels op kantoorramen. Maar structuur is tegelijkertijd ook de sleutel tot dragen, … Lees verder

Test
Longread

Eiland

3 april 2022

Je bent mijn dijk en je houdt mijn voeten droogIk heb de eerste scheurtjes al gezien daarom heb ik je opgehoogdOoit neemt het water alles meeMaar laten we tot die tijd in ieder geval zeggen dat we hebben geleefd Laten we daarom eerst een huisje bouwenJij bent het steen en ik het cementJij mag het … Lees verder

Shortread

Stratenmaker

19 maart 2021

Mijn juf zei altijd dat alles wat er in gaat er ook weer uit kan daaromheb ik alle straatstenen maar alvast aangelegdaangeveegd omdat ik een opgeruimd type benBewegen is bij mij voorkomen dat je voeltde oppervlakte een botsing tussen twee wereldenhet vagevuur tussen het licht en het donker En dan maar hopen dat ik er … Lees verder

Shortread

Schuifspanning

20 juli 2020

De donkere wolken er af schrapen als behang en het vervangen voor de nacht zodat ik niet hoef te voelen omdat ik droom, gedij in omwentelingen en het dekbed  Over me heen als een trekker en proef het rubber, als kauwgomde buitenkant van mijn handengebruiken als rupsbanden en graven, in mij, diep in mij als een bolletje wol die wordt uitgerold  Maar … Lees verder

Shortread

Gesprekken van lucht

17 januari 2020

Ik ben bang Dat ik niks zeg Dat je me weglegt   Als een boek  op een nachtkast Dat je je van me afdraait  wanneer we samen in bed liggen En gaat dromen over andere dingen Alsof mijn woorden  die de lucht vullen Van lucht blijven

Shortread

Schuld

16 juli 2019

Ligt het aan jou? Ligt het aan mij? In ieder geval ligt het Klaar om op iemands schouder een zware last te zijn Want het is toch nooit te zwaar! Stapel het maar op, gooi het er maar bij Draag ik het naar mijn laatste rustplaats Waar de bodem boven de groningse gasvelden beginnen te … Lees verder

Shortread

Treinreis

28 januari 2019

Mijn familie zit vrolijk te kibbelen Over desolate stationnetjes en dingen die mogelijk belangrijk zijn We zitten dicht bij de deur die open schuift als er behoeftes kwijt moeten Mijn voeten raken andermans voeten Mensen zitten te dicht op me en mijn broer neemt in zijn stoel meer ruimte in dan de stoel aangeeft Ik … Lees verder