Een fragment uit het slotwoord van Jan Oostdam bij de afsluiting van de Masterclass Levenskunst. Verwarring Ik snap het niet.Waar heeft iedereen het over? Wat moet ik met een mening?Wat moet ik met geklets over geld?Wat moet ik met geklets over prestaties? Wat moet ik met geklets over anderen? Immers het leven gaat niet over … Lees verder

‘Meisje met Forsythia  – Ilona Singer  (1930 ) Ik ga het over dit meisje hebben. Want dit ben ik.Een van de portretten van de tentoonstelling Nové Realismy in het museum More in Gorssel.Ik herken mezelf daar in. Braaf meisjeVriendelijk ogendRode harenKeurige scheiding Ze komt de wereld iets aanbieden. Want dat heeft ze geleerd van haar ouders. Voor … Lees verder

Vrijheid Ik ben het er wel mee eens, ik een grasspriet, jij de wind. Ik vermijd het liefst een fietsbel en waan me een gordijn, zonder te willen drogen toch de hele dag wapperen. In stilte op en neer op het ritme van regendruppels op kantoorramen. Maar structuur is tegelijkertijd ook de sleutel tot dragen, … Lees verder

Jij, jij nu misschien nog kleine jij Zoals lentebloesems in de eerste zachte nacht in bloesems gaan Kijk jij mij aan Opvallend is de helft van je gezicht Het ander nog niet helemaal in zicht Want je oude web der dingen onbelicht Donkere angst Verborgen in jezelf De buitenwereld verwacht van jou Een held misschien … Lees verder

Ik weet het begin niet meer. Het is warm. Zon zonder wolken. Verbrandde ruggen en samengeknepen ogen, droge monden. Gebroken terracotta dakpannen branden mijn bovenbenen en mijn haar plakt in ongemakkelijke slierten tegen mijn rug. Ik zou het in een knot kunnen binden maar dan trekt het pijnlijk aan mijn hoofd. Ik had het los … Lees verder

Mijn juf zei altijd dat alles wat er in gaat er ook weer uit kan daaromheb ik alle straatstenen maar alvast aangelegdaangeveegd omdat ik een opgeruimd type benBewegen is bij mij voorkomen dat je voeltde oppervlakte een botsing tussen twee wereldenhet vagevuur tussen het licht en het donker En dan maar hopen dat ik er … Lees verder