Ik weet het begin niet meer. Het is warm. Zon zonder wolken. Verbrandde ruggen en samengeknepen ogen, droge monden. Gebroken terracotta dakpannen branden mijn bovenbenen en mijn haar plakt in ongemakkelijke slierten tegen mijn rug. Ik zou het in een knot kunnen binden maar dan trekt het pijnlijk aan mijn hoofd. Ik had het los … Lees verder
Inleiding. Het succes van de bestseller Homo Deus Een zindering doortrekt vanaf 2015 de lezers van het nieuwe boek Homo Deus: een kleine geschiedenis van de toekomst van de Israëlische historicus Yuval Noah Harari. Iconen als Barack Obama, Mark Zuckerberg en Bill Gates lenen hun invloed om het boek te promoten. De blijvende populariteit duidt … Lees verder
Mijn juf zei altijd dat alles wat er in gaat er ook weer uit kan daaromheb ik alle straatstenen maar alvast aangelegdaangeveegd omdat ik een opgeruimd type benBewegen is bij mij voorkomen dat je voeltde oppervlakte een botsing tussen twee wereldenhet vagevuur tussen het licht en het donker En dan maar hopen dat ik er … Lees verder
ik wil gewoon gehouden zijn misschien vanmisschien door jou (hou me dan) ik wil gewoon gehouden zijn zoals je de dekens ’s ochtends in het bed achterlaateven verlorenuit het oog geraaktik wil gewoon gehouden zijnheel eveneen heel leven sla mij overwees de golflaat me gaan enga weer doorheel eveneen heel levenhou me dan (hou me … Lees verder
Gedachten vervlogen op zoek naar een plek.De tijd slipt door mijn vingers. Vervlogen als de alcohol in de nacht. Je bent ergensver weg en toch zo dichtbijin mijn hartmijn hoofdje houd me vast Ik ben het zelfde, toch doe ik iets anders.Ik beweeg bevlieg liefste heb me lief.Ik, jij, wijhierop de zelfde plek er is … Lees verder
Ik zie de glinstering door de bomen‘t belicht de bladeren op de grond. Ik loop, stamp en sjoklangzaam de wereld rond.Mijn ogen verwijden ensoms knijpen ze dicht.Hoofden gluren gierig ofverwijderen mij van hun zicht.Maar ik sta daarte midden van allesen iedereen.Ik loop met mensen endenk dan alleen.En soms luidt mijn verhaal ook ongehoordstilletjes wacht ik dan … Lees verder
De kleine dingenHangend tussen toen en laterDaar waar het geluk zich zalig maakten ruimte voor de ervaring ontwaakt Overal ligt het voor je voetenWe geven het geen bliken weten niet hoe we het toelatenMoeten Laten we klimmen naar het gevoel en de gedachtes loslatenHet geluk verspreid zich, je voelt het tintelenen je bent Geef jezelf … Lees verder
Ik verlicht mijn eigen weg Ik zit alleen naar buiten te kijken Ik zie grijze takloze bomen Ik wou dat ik het leven kon verlichten, al het grijs naar blauw veranderen Zodat de zon kon schijnen Ik zit alleen naar buiten te kijken Ik denk aan het leven, hoe kwetsbaar, hoe snel het voorbij kan gaan En ik ben blij maar ik … Lees verder
Jouw licht vind mijBreekt op mijStort zich uit in duizend kleurenAls gegoten zit dit raamloden jasjeEn weerkaatst jouw licht als eenVergrootglas terug de ruimte inTot het moe is en rusten wilIn een ander lichaamDaar de warmte vind dieontbrak aan mijn lichtEn in de ochtend reis ik weer verderOpzoek naar een ander huis om in te … Lees verder
Het is oorlog en op het station staat een meisje met haar moeder te wachten op de trein. Haar vader is ziek en ze gaan hem bezoeken in het ziekenhuis in de grote stad. Ze heeft een klein koffertje in haar hand met daarin een mooie tekening van het gezin. De moeder kijkt steeds angstig … Lees verder
Je bent nog lang niet vastgeroestSamen als jezelf mag jij het leven leidenVersier de dierbare ikVolg de contouren van jouw bestaan Hoe de stof van je broek tussen je benen zweeft Je bezwete shirt op je rug kleeftMet blote voeten op het tapijt dans je De nachten doorSchreeuwend, blèrend en met de kreten van jouw stemVind je … Lees verder
Ik kijk naar het rode, geïrriteerde puntje dat zich op mijn huid heeft gevormd. Het lijkt wel alsof er, onder een laag van egale cellen, een gebobbelde laag zit die zelfs mijn huid niet recht kan trekken en soms even naar buiten wilt komen als ik niet oplet. Snel steek ik mijn hand uit naar … Lees verder