Het verstoorde leven, leven in tijden van corona

Het verstoorde leven | 6. Relaties

We hebben weer een nieuw fragment voor je uitgekozen. Deze week schrijven we over relaties en hoe we ons verhouden tot de ander. Je kunt vrij doorschrijven op het fragment van Etty Hillesum, maar kunt net als vorige week ook gebruik maken van een schrijfopdracht.

Volgens Etty Hillesum zijn vrouwen op zoek naar het Paradijs in de ander. In de schrijfopdracht lees je een fragment van Simone van Saarloos, die kritisch is op dit fenomeen. Hoe ga jij om met liefdesrelaties? En hoe verhoud jij je tot de ander?

Doe je voor het eerst mee met dit online Atelier? Lees dan even dit bericht terug. Wil je dat we een van jouw verhalen publiceren op deze website? Stuur ons dan een mailtje.

Fragment uit het dagboek van Etty Hillesum:

‘Donderdagochtend [25 september 1941], 9 uur.

Ja wij vrouwen, wij dwaze, onlogische vrouwen, wij zoeken het Paradijs en het Absolute. En ik wéét toch met m’n hersens, met m’n voortreffelijk functionerende hersens, dat er niets absoluuts is, dat alles relatief is en eindeloos genuanceerd en in eeuwige beweging en juist daarom zo boeiend en bekorend, maar ook zo erg smartelijk. Wij vrouwen willen ons vereeuwigen in de man. Het is zo: ik wil dat hij tegen me zegt: Liefste, jij bent de enige en ik zal je eeuwig liefhebben. Dat is een fictie. En zolang hij dat niet zegt, heeft al het andere geen zin, zie ik het andere over het hoofd. En dat is het gekke: Ik wil hem toch helemaal niet, ik zou hém niet als enige en eeuwige willen en ik eis het wel van de ander.’

– Etty Hillesum

Schrijfopdracht

Filosofe en schrijfster Simone van Saarloos schreef Het monogame drama. Een ode aan de single als wereldverbeteraar en levenskunstenaar. Hierin schrijft ze het volgende fragment:

“Mijn allereerste huisgenoot had een vriendje. Wanneer ik ’s avonds thuiskwam, zaten ze samen op de bank. Ze hadden nooit ruzie, ze keken televisie. In het begin bood het reclameblok nog tijd voor wat kennismakingsvragen – zijn bijbaan in een computerwinkel, mijn studiekeuze -, maar algauw verengde het gesprek tot geen gemommeld ‘Hoe was je dag?’. Tot hij op een avond vroeg: ‘Waarom heb jij geen relatie, je bent toch een leuke meid?’ Tussen ‘leuk zijn’ en ‘een relatie hebben’ lag blijkbaar een verband. Ook datingwebsite Parship veronderstelt zo’n correlatie. Zij adverteren met de slogan: ‘Jij bent echt veel te leuk om single te zijn!’ Andersom betrap ik mezelf wel eens op de gedachte: jij bent best stom, hoe kan het dat je een relatie hebt? (…) De status van ‘in een relatie zijn’ is belangrijker dan de werkelijke persoon met wie die relatie is aangegaan. Iemand vinden staat voorop. Dat druist in tegen het ethische principe van verlichtingsfilosoof Immanuel Kant dat je een ander nooit als middel mag gebruiken om je eigen doel te bevredigen. Ieder mens is een doel an sich. Door de nadruk in onze cultuur op het vinden van een wederhelft is de monogame relatie het doel geworden en de persoon met wie je een relatie hebt een middel om tot dat doel te komen. Om een relatie te hebben, is een partner nodig. Zodoende raakt de partner als mens secundair aan de partner als partner. Het lijkt me daarom onethisch om de monogame relatie als pijler van maatschappelijk succes te hanteren. De wijze waarop liefde in boeken, films en tijdschriften wordt verbeeld botst bovendien met belangrijke technologische ontwikkelingen en verschuivende sociale verhoudingen, zoals de emancipatie van de vrouw, de democratisering en verspreiding van verleiding en de toename van communicatiemogelijkheden.”

– Simone van Saarloos

Opdracht
Schrijf (terug) over jouw perspectief tot de ander in relaties. Willen we het Absolute? En welke rol neemt de ander aan in jouw leven?