Liefde voor het onbekende, een trage ontdekkingsdrang. Het verdragen van afscheid. Het leren kennen van mensen en menselijkheid. Het analyseren van algemeen gedeelde gedachtegangen, gevoelens en gedragingen, met begrip voor het individu, inclusief de uitzondering, de uitschieter, het buitenbeentje. Meegaan met de dynamiek in mijzelf tussen mijn systematische, wetenschappelijke kant, en mijn poëtische, dromerige kant. Het observeren van de dynamiek tussen mensen, in het licht van hun persoonlijke geschiedenis, hun behoeftes en verlangens. Dat is waar mijn woorden aan raken, dwars door de binnen- en buitenwereld heen.

Nu ik afgestudeerd ben in sociale cognitie, en mijn eerste werkervaring aan het opdoen ben, is het aan mij om een balans te vinden tussen beschouwen en aanpakken, tussen zelfvertrouwen en gepaste twijfel, en tussen het tonen van bescheidenheid en expertise. Ondertussen vind ik mijn weg in Boston, blik ik terug op mijn tijd als Londenaar, en leef ik samen met mijn Duitse vriend. Hoe verhouden we ons tot onze eigen en andere culturen? En hoe kunnen we oordelen transformeren naar het delen van ons oor? Hier, neem wat, het luistert.