Je bent nog lang niet vastgeroest
Samen als jezelf mag jij het leven leiden
Versier de dierbare ik
Volg de contouren van jouw bestaan
Hoe de stof van je broek tussen je benen zweeft
Je bezwete shirt op je rug kleeft
Met blote voeten op het tapijt dans je
De nachten door
Schreeuwend, blèrend en met de kreten van jouw stem
Vind je vannacht al jouw ochtendschor
Likken verf door je stijve wenkbrauw haren
Los gescheurde stukken stof met rafelende garen
Gekropen zijn je knieën ontbloot en nu met zichtbare blaren
Halve glazen wijn die daar nog staan van toen je even vergeten was dat we morgen nog bestaan
Ik leef de dagen van dag tot dag omdat ik zo graag zou willen dat het niet de laatste was
Ik ben gezegend want weer eens word ik wakker van de zon die ik
Gister nacht alleen nog in mijn ogen zag
Nu is ze klaar om mijn huid te verwarmen en de bloemen wakker te maken
Ik verwelkom mijn dromen van vandaag met een diepe inademing die me kust van laag tot laag
Mijn gedachtes worden geblust met de wind die ruist
Ik vecht, ik klim, ik lach, ik rust
Oh lieve jij, welkom terug
Je hebt jezelf ontmoet in de mystiek die je siert
De gesloten gordijnen zijn weer open
En omdat ik niet kan wachten op een gedag van die ander met z’n lach
Heb ik nu zelf de deur heb open getrapt
De energie giert door mijn levendige lijf,
De plek waarin ik nu zo aangenaam verblijf
Ik wil alleen nog maar met dankbaarheid tegen je praten want jij, wij
Hebben ons een thuis geschapen
Ik ben ontladen en voldaan
Met mijn handen in elkaar gesloten en mijn armen voor de wereld geopend zal ik gaan
Dit is de spreuk van mijn eenzame bestaan
Ik ben uitgeteld en uitgerust de dag ingevlogen
Je bent nog lang niet vastgeroest
Samen als jezelf mag jij het leven leiden
Versier de dierbare ik
Volg de contouren van jouw bestaan