Weer een nieuw fragment uit het dagboek van Etty Hillesum. Je kunt er op terug- of doorschrijven, maar je kunt wederom ook de opdrachten volgen die docent creatief schrijven Lasse van Strien voor je heeft gemaakt. Veel plezier!
Doe je voor het eerst mee met dit online Atelier? Lees dan even dit bericht terug. Wil je dat we een van jouw verhalen publiceren op deze website? Stuur ons dan een mailtje.
Fragment uit het dagboek van Etty Hillesum
8 juni [1941], zondagmorgen, half 10.
‘Ik zou je willen vragen niet zoveel in de spiegel te kijken, stuk onbenul. Het moet verschrikkelijk zijn, om heel mooi te zijn, je komt dan niet aan je innerlijk toe, daar je dan te veel in beslag genomen bent door het verblindende uiterlijk. De medemensen reageren dan ook alleen maar op dat mooie uiterlijk, zodat je misschien vanbinnen helemaal aan het verschrompelen gaat.
De tijd, die ik besteed met voor de spiegel te staan, omdat ik soms plotseling getroffen word door een grappige of boeiende of interessante uitdrukking op dat heus niet zo bijzonder mooie gezicht van mij, die tijd zou ik beter kunnen gebruiken. Het ergert me heel erg, dat gekijk naar mezelf.
Een enkele keer vind ik mezelf wel eens mooi, maar dat komt ook door die halfzachte verlichting in de badkamer; maar op zulke momenten, als ik mezelf mooi vind, kan ik me niet van m’n eigen beeltenis losrukken, dan trek ik gezichten tegen mezelf in de spiegel, stel m’n hoofd in allerlei standen voor m’n eigen verrukte blikken ten toon en m’n liefste fantasie daarbij is dan, dat ik in een zaal zit, achter een tafel met een gezicht naar de zaal gekeerd en dat iedereen naar me kijkt en me mooi vindt.
Je zegt wel altijd, dat je jezelf helemaal vergeten wilt, maar zolang je nog zo vol met die ijdelheid en fantasieën zit, heb je het nog niet zo ver gebracht in het vergeten van jezelf.
Ook wanneer ik zit te werken krijg ik soms plotseling de behoefte m’n eigen gezicht te zien, ik neem dan m’n bril af en kijk in de brillenglazen.’
– Etty Hillesum
Schrijfopdrachten
Opdracht 1
Laat dit fragment op je inwerken.Schrijf vervolgens drie gedichten over onderstaande drie zinnen/woorden:
– Gedicht 1 over: jouw blik op de wereld
– Gedicht 2 over: weerspiegeling
– Gedicht 3 over: kleine fonkeling in de ogen
Opdracht 2
Pak een spiegel en zet deze voor je. Kijk voor tien minuten (zet een timer) in je eigen ogen. Wat zie je allemaal. Als de wekker gaat, leg je de spiegel weg: je mag er niet meer in kijken. Beschrijf nu zo gedetailleerd mogelijk je eigen ogen. Hoe zien ze er uit? Welke details vielen je op? Wat voor emotie drukten ze uit?
Beeld: Jovis Aloor via Unsplash