Hoe voelt het om alleen te zijn? En wat maakt tijd met jezelf zo waardevol? De wereld ligt vol met afleidingen. Op alle mogelijke plekken in de wereld kan je leven buiten jezelf. Je kan het zo gek mogelijk maken om niet bij je binnenste ‘ik’ te komen en om al je gevoelens compleet te negeren. Je kan naar het buitenland gaan en hopen dat je daar kunt ontsnappen aan je eigen gevoelens en je eigen realiteit of je kan jezelf verdrinken in alle mogelijke winkels, maar aan het eind van de dag lig je weer in bed met je eigen gevoelens en je eigen binnenwereld.
Het is het eind van de dag en ik lig alleen in mijn bed, starend naar het plafond, onder mijn rood, wit gekleurde dekbedovertrek. Alleen met mijn eigen gedachten, niet goed wetende wat ik ermee aanmoet, een ongelukkig gevoel naar mezelf toe. Ik hoor de regendruppels op de ramen tikken en ik merk dat mijn ogen heel langzaam dichtvallen.
Het is jouw leven
Het is soms een heel moeilijk besef dat mijn leven niet dat van anderen is en dat het leven van anderen niet van mij is. Ik betrap mezelf er vaak op dat ik mezelf vergelijk met andere mensen. Wat zij doen, wat zij niet doen, hoe zij denken over iets waar ik totaal anders over denk. Op die manier kan ik mij soms alleen voelen. Omdat ik het idee heb dat andere mensen hun mening er te veel toe doet, ook al weet ik dat dat niet zo is.
Social media zijn ook een grote oorzaak daarvan. Wat je constant doet is het scrollen door het leven van andere mensen: leven wat niet van jou is. Leven wat totaal anders is omdat je levens nou eenmaal niet met elkaar kunt vergelijken. Mensen die het perfecte plaatje laten zien en dingen laten zien die jij niet hebt. Ook al kan je misschien wel bij jezelf nagaan dat dit allemaal waarschijnlijk niet 100% realistisch is, toch kan je je dat misschien niet voor de volle 100% beseffen.
Alleen zijn kan op die manier ook voelen als iets wat onnodig is, wat niemand doet, wat als raar wordt gezien. Er zijn namelijk weinig mensen die delen als ze alleen zijn. Mensen delen over het algemeen alleen dingen als ze in gezelschap zijn van anderen zijn of op een mooie bestemming en dat is wat wij te zien krijgen. Maar ik doe het zelf ook.
Het is vrijdagavond en ik zit in m’n pyjama op de bank met een kopje van mijn favoriete thee. Ik pak even m’n telefoon en begin te scrollen. Ik zie dat veel van mijn vrienden leuke dingen aan het doen zijn. Eerst voelde het als het juiste om thuis te blijven maar nu geeft het me een naar onderbuikgevoel. Het gevoel dat ik ook wat leuks had moeten doen.
Jezelf beter leren kennen
Door tijd met jezelf leer je jezelf beter kennen. Het kan je helpen om rust te vinden in een drukke school of werkweek en het helpt je bij persoonlijke groei. Zo kan het mij bijvoorbeeld helpen om m’n mobiel even weg te leggen en om het bos in te gaan. Me bewust te zijn van alles om mij heen. De geur van de pas gevallen regen en de gekleurde bladeren op de grond. Rood, oranje, bruin en geel. Ik hoor veel verschillende vogelgeluiden maar ik zie maar weinig tot geen vogels. Ik probeer bij mezelf na te gaan bij welke vogels deze geluiden nou precies horen. Ik ben me bewust van de voetstappen die ik zet en van m’n eigen lichaam.
Momenten voor jezelf
Muziek maken is ook een mooie manier om te verbinden met jezelf. Muziek staat heel dicht bij je gevoel, bij je ziel. Voor mij is het een hele fijne manier om dicht bij m’n gevoel te komen en om helemaal op te gaan in de muziek die ik zelf creëer.
Ik blader door mijn witte muziekmap en besluit om mijn favoriete lied te spelen. Voorzichtig raken mijn vingers de toetsen en ik begin. Mijn muziek vult de hele kamer en ik voel me vervuld met geluk. Na het spelen besluit ik om een boek erbij te pakken. Ik wordt vanaf de eerste zin al meegevoerd in het verhaal. Ik denk mee met de schrijver en geef er mijn eigen invulling aan. Mijn fantasie heeft de tijd om alle kanten op te gaan. Even in m’n eigen kleine wereldje zitten.
Schrijven kan ook enorm fijn zijn. Bijvoorbeeld in een dagboek schrijven. Je schrijft natuurlijk eigenlijk naar jezelf waardoor je eigenlijk alles kwijt kan en je schrijft als het ware naar je beste vriend(in) met wie je alles durft te delen, en die beste vriend(in) ben jij zelf.
Schrijven aan mijn witte Ikea bureautje op een stormachtige woensdagavond. M’n oranje zoutlamp creëert een prettige sfeer in mijn kamer en terwijl de blauwe inkt van mijn pen het papier raakt vertel ik over mijn dag en over de tegenslagen en hoogtepunten die ik heb ervaren.
Je eigen beste vriend(in) zijn
Je eigen beste vriend(in) zijn, wat houdt dat nou eigenlijk in? Ik denk dat daar geen standaard antwoord op is maar dat je bij jezelf moet nagaan wat dit voor jou inhoudt. Voor mijzelf betekent het dat ik met mezelf kan zijn, de tijd kan nemen voor m’n eigen gevoelens en gedachten. Lief zijn voor jezelf en luisteren naar je gevoel.
Bij mezelf blijven en niet te veel om me heen grijpen naar andere mensen hun bevestiging en mening. Op een positieve manier naar mijn lichaam kijken en op een positieve manier naar mijn eigen gedachten en deze ook in hun waarde laten, weten dat deze gedachten er toe doen en dat ze goed genoeg zijn. Ik denk dat je eigen beste vriend(in) zijn uit de kern gaat om houden van jezelf. Dit is moeilijk, maar ik blijf er in oefenen, en ik hoop dat jij dit ook zal doen.
Beeld © Sebastian Verstegen