Op HBO’s wordt onderzoek gezien als een noodzakelijke graadmeter voor kwaliteit. Ook in de kunsten is de wetenschappelijke verantwoording steeds vaker hetgeen dat de waarde bepaalt. Ik stel daar steeds vragen bij. Volgens mij klopt het niet dat als we een onderzoekende houding willen aanmoedigen, we studenten met tegenzin een scriptie laten maken waarbij een zesje voldoet, wat vaak voorkomt. Daarom heb ik in mijn opleiding het doen van onderzoek uitgebreid naar alle studiejaren. In het laatste kwartaal bepaalt elke student de inhoud van zijn studie. Tegelijk werken de studenten samen in ‘peergroups’ waarbij ze elkaar helpen in het uitvoeren van hun onderzoek.

Ze werken ook samen in het opdoen van zelfkennis. Ik denk dat als je de wereld verovert je veel van de wereld te weten komt, maar dat je daarin pas waardevol groeit als je tegelijk jezelf leert kennen. Daarom leg ik de studenten voor dat het belangrijkste doel van hun onderzoek is: Heb je er zin in? Heeft het voor jou zin? Dan ontstaan vragen als: Mag ik mijn resultaten uitdrukken in een beeldverslag? Of een luisterboek? Of een compositie? Mijn antwoord is steevast: Ja, als het zinvol
is. Mijn verantwoorde beoordelingsformulieren liggen bij het oud papier…

Reyer is dirigent van het Haarlems Studenten Koor.