Hankje Seckel

Ik dacht altijd dat ik mijzelf heel goed kende. Maar wie ben ik eigenlijk? Waar hou ik van? Waar hou ik totaal niet van? Wat trekt mij, en wat schrikt mij af? In mijn ‘woeste gevecht’ ga ik opzoek naar mijn roeping. Ben ik verdwaald? Nee, totaal niet. Ik ben op weg naar een volgend hoofdstuk.

Samen met de andere studenten bewandel ik het ‘onbeschreven pad’ op de Vrije Hogeschool in Zeist. Angsten proberen los te laten, laten zijn en van de onbekende dingen proeven is waar ik nu voornamelijk mee bezig ben.


Verhalen

Shortread

Lieve stenen ondergrond

12 april 2019

Lieve stenen ondergrond, Lieve stenen ondergrond, dagelijks loop ik over stukken van je. Raken mijn voeten jouw steen. Daar waar misschien ooit bloemen lagen voor hen die overleden zijn, maar waar ik de namen niet van ken. Daar waar misschien ooit twee mensen elkaar voor het eerst kusten, drink ik nu mijn koffie. Ik zal … Lees verder