Leerkracht zijn; behoeder zijn van de unieke kracht om te leren

Mijn leven staat in het teken van leren. Nooit had ik gedacht docent te worden, terwijl ik dit beroep nu toch al decennia lang dagelijks in praktijk breng. Ik noem mijzelf liever leerkracht. Het gaat mij daarbij om het samengaan van de begrippen leren en kracht. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen leer-kracht in zich draagt.

Waarachtig leren is voor mij in hoofd, hart en handen aangesproken worden en als mens naar lichaam, ziel en geest benaderd worden. Voor mij betekent dit dat de unieke menselijke geestkracht ruimte geboden wordt, en dat de leerkracht bezield lesgeeft en levende concepten, begrippen en ervaringen wekt en kunst en wetenschap verbindt.

Een van mijn leraren die mij wekte het goede in leersituaties te doen was professor Bernard Lievegoed. Deze wijze en daadkrachtige stichter van de Vrije Hogeschool was voor mij een voorbeeld van een leerkracht die geen docent wilde zijn en juist daardoor des te meer zeggingskracht had. Hij doceerde niet, hij wekte. In mij persoonlijk wekte hij, nu al bijna veertig jaar geleden, een intentie om steeds opnieuw te leren, en daarmee het vermogen om niet belerend te zijn maar wekkend. Zie hier mijn profiel als uitdrukking van mijn dagelijks werken en streven.