Ik zie de glinstering door de bomen
‘t belicht de bladeren op de grond.
Ik loop, stamp en sjok
langzaam de wereld rond.
Mijn ogen verwijden en
soms knijpen ze dicht.
Hoofden gluren gierig of
verwijderen mij van hun zicht.
Maar ik sta daar
te midden van alles
en iedereen.
Ik loop met mensen en
denk dan alleen.
En soms luidt mijn verhaal ook ongehoord
stilletjes wacht ik dan op een antwoord.
Ik vecht, ik worstel, ik duw
en eindig met een lach.
Want alles dat zal komen
doe ik voor die ene dag.
Mijn voeten sleuren diep
langs de wortels van de bomen.
Zelfs als ik los kwam van jou en krachtig bij mezelf stond,
durfde ik niet weg te lopen.
Ik duwde je van me af
en trok mezelf moe.
Vallen, opstaan en proberen te lopen naar die verlangde vrijheid toe.
Wat het ook bracht, welke ogen ook keken,
uit mijn ogen was alles zwart.
Maar toen voor mij het licht ging schijnen
Was ik klaar voor een nieuwe start
Ik vecht, ik worstel, ik duw en
eindig met een lach.
Want alles dat zal komen,
doe ik voor die ene dag.
Als ik slaap, droom ik van werelden
ver hier vandaan.
Met open ogen zie ik dan
waar ik zal gaan.
Met dank en moed sta ik hier
op een aarde vol avonturen om te beleven
Ik ren, dans en lach voluit
Mensen kijken en juichen luidt
Dat doel waar ik altijd naar heb lopen streven
is nu zo dicht bij, dan kan ik leven
En zelfs nu, nu ik zover gekomen ben,
twijfel ik of ik het zal redden
Angstig kijk ik achter me
en iets blijft zich in me verzetten
Maar die woorden blijven woorden en gedachten zijn gedachten
en om voluit te leven is het enige waar ik naar zal trachten.
Ik vecht, ik worstel, ik duw en
eindig met een lach.
Want alles dat zal komen,
doe ik voor die ene dag