Lieve liefde,
Ik denk vaak aan jou, aan alles wat je met me doet en hoe je voelt. Als ik aan je denk, dan denk ik vaak aan de Hollywood liefde. Het grootse gebaar. Zoenen in een tropische regenbui. Een hart gebroken in duizend stukjes. Ben jij dit? Ik weet het niet. Er staat niemand met een boom box onder mijn raam. Ik zoen niet in een tropische regenbui. Ik lig niet nachtenlang te huilen over mijn tinder-matches. Toch zou je er ergens in mij moeten zijn. Als je dit grote gebaar niet bent, wat ben je dan wel? Wie ben jij eigenlijk? Ik zou je graag willen ontmoeten.
Ben jij het gevoel dat mijn hart sneller laat kloppen? Waarvan mijn handen klam worden? En waardoor mijn mond zo droog wordt als de Sahara? Evenals op de late zomeravonden waar je nog tot laat dicht tegen iemand aan danst. Het moment dat iemand tijdens die mooie zonsondergang je nog recht in de ogen aankijkt. Net zo zoet als de opgebloeide bloemen in de lente. Of is dit allemaal te oppervlakkig? Voldoet dit wel aan jou intrigerende grootsheid?
Ben jij de oorzaak voor elke druppel die uit mijn ogen rolt? Elke avond als ik alleen in bed lig, donker verstopt onder een deken. Uit een angst om iets te verliezen. Een iets dat ik niet ken, begrijp of voel, maar waar ik toch voor wil vechten. Ben jij die iets? Of ben ik dan veel te alleen om met jou te zijn?
Geef jij mij de kracht om recht op te staan? Kin omhoog, borst voorruit, alsof er een touwtje door je lijf gaat en je omhoogtrekt. Ben jij dat touwtje? Is dit waar jij begint? Niet bij een ander maar bij mijzelf. Als jij dit bent, waarom ben je er dan niet elke keer als ik in een spiegel kijk?
Jij zou universeel moeten zijn. Een taal die door iedereen gesproken zou kunnen worden. L’amour, die liebe, el amor, love. Toch zie ik je niet als ik de wereld in kijk. Het lijkt alsof een duisternis jouw licht heeft overwonnen. Hoe kan jij dit laten gebeuren? Als je zo groots zou moeten zijn, waarom stop je dit dan niet? Of ben jij dit ook? Een liefde voor iets of iemand, die groter is dan de liefde voor de ander. Ik weet het niet.
Als jij al deze dingen ook echt zou zijn. Ben je dan niet alles?
Het begin en het einde.
Het geluk en de pijn.
Het grootste en het kleinste.
Iets zo breekbaar en tegelijkertijd onverwoestbaar.
Alles omvattend.
Toch ben je er niet. In ieder geval voel ik je niet. Ik wil jouw taal leren spreken. Helemaal in jou op gaan, mezelf in je verliezen en weer terugvinden.
Mag ik bij jou beginnen? Beginnen om van jou te houden.
Veel liefs,
Beeld © Sander Heezen