Mijn ogen zien de wereld.

Jouw ogen kijken mee.
Ze rusten op mijn betrouwbaarheid, bescheidenheid en blijven even hangen bij mijn perfectionisme.
Ze gaan langs mijn standvastigheid, invoelende vermogen en creatieve uitingen. Afkeurend kijk je naar mijn ingehouden houding naar de buitenwereld. Langzaam veranderd je gezicht in een begripvolle blik.
Ze zegt: laat jezelf zien. Trek je niets aan van al die blikken die meekijken.

Misschien zouden we ons allemaal wat minder moeten aantrekken van alle ogen om ons heen. Lopen in de richting die jij wilt, ook al kruist deze de andere wegen.

Jij mag dwarslopen.