Wat wil ik nou eigenlijk? De wereld is een enorme kruiswoordpuzzel met een eindeloos aantal oplossingen. Elke keer wanneer ik eindelijk een combinatie gevonden denk te hebben, blijken er nog honderden andere te zijn. Soms vind ik heel goed mijn draai en los ik in rap tempo achter elkaar de woorden op. Op andere momenten zit ik urenlang peinzend naar het papier te staren, zonder enige inzichten te krijgen, waarna ik de puzzel uiteindelijk op de hoek van de tafel laat liggen. Toch verlang ik dan na enige weer terug naar die puzzel. De puzzel die me vaak weer op nieuwe ideeën brengt, hoewel dit niet altijd zo is. Soms vergeet ik zijn waarde, terwijl hij eigenlijk van levensbelang is. Want hoewel ik de hele puzzel waarschijnlijk nooit zal oplossen, brengt hij me wel in de richting van geluk. Dus is het voor mij de zaak om lekker te blijven puzzelen. Dan komt de rest vanzelf.