Ik houd van schrijven. Van maken. Het creëren van een ervaring voor een onbekende. Op de beste momenten heeft het iets magisch: via de taal kan ik iets dat in me zit overbrengen op een ander. Het heeft iets puurs. De wereld buiten mij, de taal en de lezer bestaat even niet.

Waar ik minder van houd is het feit dat ik me fout voel als ik niet creëer. Ik heb altijd harder gewerkt dan goed voor me is. Alsof ik iets te bewijzen heb. Ik zie het om me heen gebeuren. Zoveel leeftijdsgenoten van me hebben een burn-out gehad of zitten er tegenaan te hikken. Ons doel is niet om gelukkig te worden, maar om te bewijzen dat we een productief en succesvol en efficiënt en Instagramwaardig leven kunnen leiden. Na mijn afstuderen ben ik hier steeds meer mee gaan worstelen. Ik liep steeds vaker vast. De bewijsdrang blokkeerde mijn creativiteit.

Ik ben er nu mee aan het oefenen om liefdevol te produceren. Niet creëren omdat ik anders een slecht en lui mens ben, maar omdat ik het wil. Ook daarom houd ik van schrijven. Uiteindelijk lukt het alleen als ik het vanuit een positieve drive doe: verlangen.

Beeld © Jante Wortel