Shortread

Brief aan de samenleving

Geachte Samenleving,

 

Hoe komt het toch dat er aan een gender, aan een geslacht zoveel verwachtingen zitten? Waarom is het raar dat ik het leuk vind om te koken en er goed in ben? Waarom kijk jij me raar aan als ik zeg dat ik het fijn vind om mijzelf goed te verzorgen? Waarom kan ik niet mezelf zijn, alleen omdat ik als jongen geboren ben. Misschien als je het aan mij uitlegt, kan ik het begrijpen.

Ik snap niet waarom ik mij als jongen moet gedragen volgens de normen die jij bepaald hebt. Wat als ik niet net zoals andere jongens voetbal, maar liever in mijn vrije tijd thuis een boek zit te lezen met een kop thee erbij? Wat als ik niet zo lomp ben en me niet stoerder voordoe dan ik ben en ik zelfs af en toe huil? Wat ben ik dan? Misschien als daar een term voor was, zou ik hem kunnen gebruiken.

Totdat daar een woord voor gevonden is zal ik me identificeren met wat er voor mijn geboorte al besloten was, namelijk dat ik een jongen ben. Hiermee wil ik niet zeggen dat ik me geen jongen voel, integendeel zelfs. Ik identificeer me alleen niet met jouw stereotype. Ik ga mijn tranen niet inslikken als ik verdrietig ben. Ik ga niet stoppen met koken, omdat jij daar een oordeel over hebt. Ik ben een jongen of jij het er nou mee eens bent of niet.

Als alle mensen naar jouw standaarden en verwachtingen zouden leven zouden er dan niet eigenlijk maar twee soorten mensen op de wereld zijn? Miljarden kopieën van mensen die naar het door jou gevormde beeld van wat een jongen of meisje is leven.

Maar toch sta jij ook voor diversiteit en volgens jou is het van belang dat alle mensen anders zijn. Maar als iedereen moet voldoen aan hetzelfde beeld dat jij gecreëerd hebt voor ons, is iedereen dan niet in wezen gelijk?

Toch moet iedereen wel uniek zijn, anders zouden we een nutteloos leven leiden. Dus, moet er wel een verschil zijn tussen mensen. Als we allemaal precies hetzelfde zijn, wat is dan nog het nut van een bestaan? Wat is dan het nut van jou? We moeten onszelf zijn en niet te veel lijken op anderen, anders worden we door jou beschouwd als ”saai”. Want als we niet origineel zijn verdrinken we in een massa van mensen die allemaal hetzelfde zijn. Dan zouden we leven in een wereld die je alleen in films ziet, waar de mens geen mens meer is maar een perfecte robot, bestaande uit één en hetzelfde ding.

Hoe verwacht jij dat we zo kunnen leven? We moeten anders zijn, afwijken, maar als we te veel afwijken worden we door jou gezien als ”raar” en worden we dus niet door jou geaccepteerd. En als we te veel hetzelfde zijn, zijn wij geen mens meer. Ons anders-zijn is namelijk wat ons mens maakt volgens jou. Je wilt dat we twee tegenovergestelde dingen doen, tegelijkertijd. Dat klinkt eigenlijk als een onmogelijke taak.

Dus, fuck jou. Jij hebt niks te zeggen over wie ik ben en wie ik zou moeten zijn. Ik ga niet leven naar jouw ideeën en ik ga me niet aanpassen zodat ik in jouw hokjes pas. Ik ben mijn eigen persoon en ik kies ervoor om me niks van jou en jouw ouderwetse visies op hoe ik moet zijn aan te trekken. Je hoeft me dan natuurlijk ook niet te mogen, want ik doe mijn best niet meer om jou te pleasen. Voortaan zal ik mijn eigen leven leiden, mijn eigen keuzes maken en zijn wie ik echt ben.

Één van de miljarden jongens op deze wereld.

Ontdek meer van Dwarslopers

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Doorlezen